(τέν κεφαλέν εἴς τι

(τέν κεφαλέν εἴς τι Plat.)

(τὰς Ἄλπεις Polyb.)

ὑπερᾶραι τὸ λαιὸν τῶν πολεμίων Polyb. — охватить левый фланг противника

(τινά τινι Dem., Plut.)

ὑ. τὰ ἀγγεῖα Arst. — выливаться из сосудов;

(τάλαντα Hom.; τὸ πρόσωπον εἰς τέν γῆν NT.)

(ἅμα τῷ κλῖναι τὸ τρίτον μέρος τῆς νυκτός Polyb.; ἥ ἡμέρα ἤρξατο κ. NT.)

(μάστιγα ποτὴ ζυγόν, σάκεα ὤμοισι Hom.)

(ἅρματα πρὸς ἐνώπια Hom.)

(κλῇθρα Soph.)

(φύλλα κεκλιμένα Hom.)

(τινὰ εἰς εὐνήν Eur.)

κλίνθη κεκμηώς Hom. — (Ахилл) лег усталый;

(ἔντεα χθονὴ κέκλιτο Hom.)

(ἁλί Hom.; εἰς τὰς ἄρκτους Polyb.; πρὸς Φοινίκην Diod.)

(λίμνῃ κεκλιμένος Κηφισίδι Hom.)

(Ἀλφεοῦ πόρῳ Pind.)

(τι ἐκ τῶν ἀριστερῶν ἐπὴ τὰ δεξιά Plat.)

(ὄσσα πάλιν Hom.)

κ. μάχην Hom. — изменять ход сражения

(Τρῶας Hom.; παρεμβολὰς ἀλλοτρίων NT.)

κ. ἐπ΄ или παρ΄ ἀσπίδα Polyb. — поворачиваться в сторону щита, т.е. налево;

(πεμπώβολα χερσίν, τόξον ἐν χειρί, στεροπέν μετὰ χερσίν Hom.; αἰχμήν Aesch.; διὰ χειρός τι и τινὰ ἐπ΄ ὤμων Soph.; μετὰ χεῖράς τι Thuc.)

ἐπὴ ξυροῦ ἀκμῆς ἔ. Her. — держаться на острие бритвы, т.е. «на волоске»

(οὐρανόν Hes.)

(Ἕκτορος μένος καὴ χεῖρας Hom.)

(τινὰ χειρός или ποδός Hom.; τινὰ μέσον Arph.)

(πέτρης Hom.; ὅπως κισσὸς δρυός Eur.; πείσματος Plat.; χλαμύδος Luc.)

(ἔργου Pind., Plut.; πολέμου Thuc., Plut.)

(δόξης τινὸς περί τινος, med. ἀληθείας Plat.; med. γνώμης τινός и λόγου τινός Thuc.)

(Κιλίκων τῶνδε ἔχονται Ἀρμένιοι οἵδε Her.)

(κυνέην κεφαλῇ, παρδαλέην ὤμοισιν, σὰκος ὤμῳ, εἷμα ἀμφ΄ ὤμοισι, ἵπποι ζυγὸν ἀμφὴς ἔχοντες Hom.; στολέν ἀμφὴ σῶμα Eur.; τὰ ὅπλα Arst.; συκῆ ἔχουσα φύλλα NT.)

(κραδίην καὴ θυμόν Hom.; τὰν βελέων ἀλκὰν χεροῖν Soph.; τέν γῆν Thuc.; ἐπιστήμην Xen., Plat.; τὰ ἐπιτήδεια Arst.; εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω NT.)

(κίονες γαῖάν τε καὴ οὐρανὸν ἀμφὴς ἔχουσιν Hom.; τὰ ἐπικείμενα βάρη Arst.)

(ὑψοῦ κάρη Hom.)

(ἥ γυνέ ἔχουσα Her.)

ἔ. τὸ κέρας ἄκρον Thuc. — находиться на крайнем фланге;

(οὐρανόν Hom.; Ὀλύμπια δώματα Hes.; χῶρον Aesch.; τὰ ὄρη Xen.)

(φρένες ἧπαρ ἔχουσι Hom.; ὅ χαλκὸς ἔχει τὸ εἶδος τοῦ ἀνδριάντος Arst.)

(Θήβας Eur.)

ἔ. πατρώϊα ἔργα Hom. — возделывать отцовские поля;

(ἀλόχους καὴ τέκνα Hom.)

ἐν θεοῖσιν ἔ. Hom. — зависеть от воли богов;

(σάρκας τε καὴ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν Hom.)

(ἵππους, μῦθον σιγῇ Hom.; στόμα σιγᾷ Eur.)

(ἕξουσιν ἅπαντας Ἀχαιοί Hom.)

(κῦμα, ὀδύνας Hom.)

οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχε ἀτρέμας Hom. — копье (в руках) его не оставалось спокойным;

(μάχης Hom., Plut.; τιμωρίης Her.)

(ἄλγεα Hom.; φθόνον Aesch.; θαῦμα Soph.; αἰσχύνην Eur.)

(πικρὰς ὠδῖνας Hom.; ἀγανάκτησιν Thuc.; ἱδρῶτα οὐκ ὀλίγον Luc.; ἔλεον Plut.)

(ἵππους πεδίονδε Hom.; ἅρμα, δίφρον Hes.; τὰς νέας παρὰ τέν ἤπειρον Her.)

(Πύλονδε Hom.; εἰς τέν Ἀργολίδα χώρην Her.)

(ἔρευνάν τινος Soph.)

(τέν κεφαλέν πρὸς τῇ κεφαλῇ τινος Xen.)

(ταῦτα σ΄ ἔχω μόνον προσειπεῖν Soph.)

(οὐκ ἔχων ὅ τι χρέ λέγειν Xen.; τέχνην τινά Hes., Eur., Her., Plat.)

(γνώμην δίκαιαν, στέφανον εὐκλείας Soph.)

(τινί Arst., Dem., πρός τι Plat. и πρός τινα Plut.)

Ὀρφέα ἄνακτα ἔ. Eur. — считать Орфея (своим) учителем;

εὖ ἔ. Hom. и χαλῶς ἔ. Soph., Plat.; — быть в порядке, прекрасно обстоять, процветать;

ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ Plat. — так скажи же мне;

ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληΐσας ἔχεις Her. — ты запретил мне доступ к обеим (войне и охоте);

(ἐγκαλύψας τὸ πρόσωπον οὐχὴ δεικνύς Arph.; τῷ σώματι ἥ ψυχέ ἐγκεκαλυμμένη Plut.)

(τέν κεφαλέν ἐγκαλυψάμενος Plut.)

(φοβουμένους Arst.)

(ὀνύχεσσι Hes.; τὸ καταπέτασμα ἐσχίσθη εἰς δύο NT.)

(κάρα πελέκει Soph.; σ. δώδεκα μοίρας HH.)

(ξύλα Xen.)

(νῶτον γᾶς Pind.)

Νεῖλος μέσην Αἴγυπτον σχίζων Her. — Нил, разделяющий Египет посредине;

ἄγχι σχὼν κεφαλήν Hom. — прислонив голову;

(ὅ ἀνέρ κ. ἐστι τῆς γυναικός NT.)

ἔργον, ὃ σῇ κεφαλῇ ἀναμάξεις Hom. — дело, за которое поплатишься своей головой;

(πεντακόσιαι κεφαλαί πολεμίων Her.)

Τεῦκρε, φίλη κ.! Hom. — Тевкр, дорогой мой!;

(σκορόδου Arph.)

ὑπὲρ κεφαλᾶς Theocr. — через край

(ποταμοῦ Her.)

(κ. τῆς τάφρου Her.)

(κ. περίθετος Arph.)

κεφαλέν ἔχειν Arst. — иметь основное значение

κεφαλέν ἀποδοῦναι τοῖς εἰρημένοις Plat. — подвести итог сказанному;

(ἀσπίδα ἐπὴ πύργῳ Hom.; τι πρὸς τέν γῆν Plat., Polyb. и ἐπὴ γῆς Plat.)

(ἔγχει, ἐπὴ μελίης, χειρὴ γαίης Hom.; βάκτρῳ Eur.)

(τοῖς προσθίοις σκέλεσι Plut.)

λοιπὸν ἔρειδε τὰν γνώμαν Theocr. — подумай об остальном

μηκέτ΄ ἐρείδεσθον Hom. — не напрягайтесь больше, т.е. прекратите борьбу

(ὤμοιν τι Aesch.)

(λίθον ἐπὴ τοίχῳ, v. l. τοίχω Theocr.)

(εὔβοτον ἀμνόν Theocr.)

(τινὰ εὴς ἕδραν Eur.)

(δόρυ πρὸς τεῖχος Hom.; κεφαλέν πρὸς τέν γῆν Arst.)

(πρὸς στέρνα τινά Eur.)

(τινὰ ἐς χεῖράς τινος Theocr.)

(νέφος ἐπὴ τέν γῆν ἐρεῖσαν Plut.)

(βελέεσσιν Hom.; κατά τινος и εἴς τινα Arph.)

ὕπτιος οὔδει ἐρείσθη Hom. — он навзничь повалился на землю;

(ἄγκυραν χθονί Pind.; πλευραῖς ἔγχον Soph.)

(τόξῳ τινά Pind.)

(τὸν πόδα εἰς πηλόν Plat.)

(ὄμμα εἰς γῆν Eur.)

(ἀνταίαν πληγήν Eur.)

(ὁρμαθοὺς μελῶν τέτταρας Arph.)

(λᾶαν ἄνω ποτὴ λόφον Hom.)

(ξίφος ἐς σφαγάς τινος Eur. или διά τινος Her.; τι πρός τι и τι ἔσω τινος Eur.)

(δόρυ ἐκ μηροῦ τινι Hom.)

(τινα ἔξω δόμων Aesch., ἀπ΄ οἴκων Soph. и ἔκ δόμων Eur.)

(τὰ πρήγματα Her.)